Старонка:Ветразі (1929).pdf/59

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

Тапілі колісь печ.
Найлепшымі поэмамі
Ніхто не даражыў.
Гулялі ў жмуркі з дзеямі
Вясёлыя нажы.
Ды гойсалі,
Ды гойсалі
Па сьвеце сьмерць і золь.
...........
Чамусьці сёньня ўспомніўся
Далёкі дальні боль…
Чаму?
…А ўсё так хораша,
Навокал многа дзіў.
Ах, так,
Я ў тэй мясцовасьці,
Дзе колісьці хадзіў
З надзейнай карабінкаю,
Вось мой стары акоп.
Я чую, кулі дзінкаюць
Вакол, вакол, вакол…
А даль
Квітнее крозамі,
Так многа розных дзіў…
За рэчкаю Бярозаю
Я многа пахадзіў.
Пад воплескі асеньнія
Вось там,
У тыя дні