Старонка:Ветразі (1929).pdf/18

∗
∗     ∗

Аб чым шумяць над возерам бярозы?
Аб чым гамоняць хвалі між трысьця?
Ці гэта ноч і месяц пад гіпнозам?
Ці я пад хмелем мудрасьці жыцьця?

Як разгадаць?!.
А ўрэшце і ня варта
Канцоў прычын няведамых шукаць.
О, ня філёзаф я… і не на зорнай варце,
Каб таямніцы сьвету вартаваць.

Мне не дала прырода тонкіх грацый,
І я ні зяць уласьніка, ні кум.
Мне не належаць скарбы і багацьце,
Хоць я і сам багацьця не вазьму.

Дзе за капейку голаву хілілі,
Там я ішоў пагардаю зарэць,
Маё багацьце — песьня творчай ліры,
Мне наканована у песьні дагарэць.