Старонка:Apawiedańnia i lehiendy wieršam (1914).pdf/80

«Jak hałoŭ swaju łamaješ
«I jaki ty rozum maješ!
«Tak skazaŭ, sto ledź nia-ledź
«Sam nie płakaŭ. Adpawiedź
«Míeŭ mnie miłaść Boh kazać:
«Kraści heta hrech! Hladzi,
«Ty nikoli nie kradzi!
«Kaliž budzieš ty što brać
«Ad ludziej, to, kab addać,
«Nadta rupicca nia treba, —
«Woś i budzieš mieci chleba;
«A to časam i saŭsim
«Nie addaj ničoha im —
«Ja nia wiedaju, nie braŭ…
«A jak buduć nabiwacca,
«Ty nia bojsia atpiracca.
«J budzieš ščaście mieć swajo;
«A ciapieraka majo
«Stremia znoŭ ty mnie źwiarni». —
— «Stremia? Ja jaho nie braŭ!
«Chiba-ž pan mnie addawaŭ?!» —
— «A to jakže, može nie?»
— «Nie dawaŭ panoček mnie!
«Mo ŭ darozie dzie zhubili,
«Mo saŭsim biaz stremia byli»…
«Nie placi, Maciej, pustoha,
«Majho stremia załatoha
«Ja nikoli nie hubiŭ;
«Ja pakinuŭ, jak tut byŭ,
«J adježdžać užo zbiraŭsia».
— «Jasny panie! mianie maci
«Nie wučyła, kab iłhaci.
«I kali ja wam skazaŭ:
«Stremia wašaho nie braŭ,