Перайсці да зместу

Наша Доля (1906)/кірыліца/1/Авечы агитатор

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Па Расеи Авечы агитатор
Фэльетон

1 верасьня 1906 году
Наш родны край
Іншыя публікацыі гэтага твора: Авечы агітатар.

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




Авечы агитатор.


Скрыпяць шубеницы, па астрогах духота, у Сыбиры нема месца! — И не дзивота!.. Во кали пригледзишся да усихъ „унутрэных ворогоу“ правицельства, то ня тольки горка слеза запячецца на вачах, але часта и колька стане у боку ад чыстаго смеху.

Прымерам таки вораг: у Калужской губерни ў Жыздрынском павеци недалека вёски пасьвилася быдла. Настаў вечэр — пара ужо гнаць скацину да хаты. Пастух, замахнуушися пугаю, закрычаў: „Ну, скацинка, падымайся, ад старых парадкоў адрэкайся!“ И заграу на дудцы „марсыльянку“.

Як раз у той час мимо ехау з казаками прыстаў Лавров и Стой!“ — закрычаў строги прыстаў на сваю дружыну. „Арыштоваць агитатора!“.

Кинулися тут да пастуха казаки, ухапили яго, беднаго, и пацягнули у астрог.

Воть вам и „унутрэны ворагь“, вотъ агитатор серад бараних и валовых печеняу! Убояуся мусиць пристау, каб не пашоу рэволюцыйны розрух памеж авечак и целятъ вёсковых!

Бедны пастушок — скруцяць цябе у барани рог ды пашлюць куды у Сыбир. А не бярыся бунтаваць авечак: кали свине спяць, нехай спяць и авечки!..