Перайсці да зместу

Бѣлорусскіе народные разсказы (1908)/Архипъ

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Тарасъ и Косьянъ Архипъ
Верш
Аўтар: Восіп Арлоўскі
1908 год
Вавила

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




Архипъ.

Чаму гэто усякая матка
Больше любець свое дитя
Видаць што яно ей сладка
Я кажу гэто ни шутя.
Батька добро знать ня можець
Ти яго дитя ти нѣтъ
Хоць яго сэрца и тревожець
Да на гэтымъ стоиць свѣтъ.
Гэто бабы маюць усэкреце
И знаюць откуль дѣтки берутца
Ты ня вѣръ дѣуце и кабеце
Бо яны съ мужчинъ смѣютца.
Мужъ дитя цѣлуець и жалѣець
А жонка моучокъ и и ни гугу.
Яна у душѣ то имѣець
Што и табѣ родила слугу.
Запытайся ты на усимъ свѣтѣ
Што ти довольна ты мужемъ
Гэто ужо ў мянѣ у примѣтѣ
Што ни допытаешься ты и гужемъ.
Да яна ни скажець и Попу
Откуль нашоуся сынокъ рыжи
Хоць ты дай нагаекъ ей и копу
То ни побоитца бою и грижи
Ти есь гэто наусемъ свѣтѣ
Што у молженствѣ вѣрны межъ собой
Хоць простые а хоць хто и у каретѣ
А усе грѣшокъ маець за собой.
Скольки я и на гэто часу отдау
И ня видѣу кабъ свякроу невѣстку любила
А гэто то я много разъ видау
Як свякроу невѣстку била,
Кажинный день то у ихъ драки
И невѣстка чуць жива
Бо свекроуки усѣ забіяки
Хоць мужняя а хоць и удова.
А теща зятя людець
Якъ родное свое дитя
Яна объ имъ много трубець
Просто ужо безъ путя.
Гдѣ зять съ тещеной дочкой ляжиць
Тогды теща Бога славиць
И къ имъ и теща зъ радости бѣжиць
И тамъ готова церкву поставиць.
Скажу и тутъ я ня тиха
Коли жонка зятя ня любиць
Тогды и теща дужа лиха
И зломъ абъ зятю громко трубиць.
Гэто водитца по межъ бабъ
Я и хочу изъ нихъ кпиць
У ихъ тотъ зять и Божій рабъ
Хто съ дочкой ее спиць.
Слухай усякій што кажець Архипъ
И усяуи имѣй зоркія вочи
Я и самъ плакау што ажъ ахрипъ
Да треба плакаць бо нѣтъ мочи.