Старонка:Sava.pdf/2

30 Шчаслівы, вясёлы
І не адзінокі.
Найду табе роўню,
Хоць за морам сінім,
Або крамароўну,
Або сатнікоўну —
Такі панну, сыну!
У чырвоных чаравіках,
Ў зялёным жупане,
Па святліцы пахаджае,
40 Як пава, як пані,
Ды з табою размаўляе;
У хаце, бы ў раю!
А я сяджу на пакуці,
Толькі паглядаю.

Ой, маё дзіцятка!
Ой, сыне мой, сыне!
Ці ёсць лепшы на ўсім свеце,
На ўсёй Украіне?
Няма лепшага й не будзе —
50 Дзівуйцеся, людзі!
Няма лепшага!.. А долю…
Долю раздабудзем».
Ой, зязюля, зязюленька,
Нашто кукавала?
Нашто ты ёй доўгіх годаў,
Сто лет абяцала?
Хіба ж ёсць на гэтым свеце
Слухмяная доля?
Ох, каб была!.. Змагла б маці
60 З нямецкага поля
Сваім дзетачкам заклікаць
І долю, і волю,
Дык жа не… А зло нядолі
Сустрэнецца ўсюды —
І на шляху і без шляху —
Ўсюды, дзе ёсць людзі.

Цешылася маці сынам,
Як кветкаю ў гаю,