Старонка:Шаўчэнка.pdf/6

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

С твороў Тараса Шэвчэнкі на беларускую мову дагэтуль мала переложено. Вядома нам толькі, што наш песьняр Янка Купала перекладае вершы «Кобзара» а Ф. Чернышэвіч перэклаў на нашу мову «Кацярыну» Шэвчэнкі.

З украінцоў, каторые цікавіліся і друкавалі аб беларусах стацьці, трэба адзначыць: Антоновіча Яшчуржынскаго, Гамалія, Русову, ды з новых пісменьнікоў: Д. Дорошэнка, Сьвятыцкаго, Шаповала, Шчурата і Гая.

Літэратурная цікавасць адных да адных у беларусоў і украінцоў, на нашу думку, будзе ўсё больш і больш узрастаць. Дзеля гэтаго ужо пакладзен моцны фундамент з абедзьвых старон.

Ромуальд Земкевіч.

З Т. Г. Шэвчэнка.

Уцекае вада ў море,
Дый не выцекае;
Вось мужык шукае долі,
Ды яе німae.
ў сьвет пайшоў мужык за вочы,
Стогне сіне море;
Ные сэрца у трывозе,
І душа гаворэ:

«Ой, куды ты неспытаўшысь?
На каго пакінуў
Матку, бацьку і зямліцу
І сваю дзяўчыну?
На чужыне ўсе чужые —
Не зжывшеся з імі;
Нескім будзе выліць сьлёзы,
Падзяліцца імі.

Сеў мужык на старым мейсцы,
Стогне сіне морэ;
Думаў: долю ён спаткае,
А спаткало горэ.
Толькі птушкі пералётам
Сьвіснуць, як на дзіва;
Плачэ бедны, бо дарогі
Зарасьлі крапівай.

Ф. Чэрнышэвіч.