у разумьелі тоје, што казав Кастусь, бо нье так льогко чалавьеку зразумьець такије речи. Толькі все пачулі, што јон гаварив правду ат шчираго серца, бо јон гаварив у корисць простих льудзьеј, работнікав, напроці панов, купцов і інших нье рабочих льудзьеј.
Пачакавши трохі, Карпо знов пачав размову: „А мабуць так само, што робіцца с грашмі, робіцца і с польем. Ја от што думају: за што толькі наш пан палучаје гроши за аренду ад жида, калі јон нічого на зьемлье нье робіць. От Туравце казалі, што јак колісь јани хаздзілі чумакаваць на Украіну, або в Крим па соль, то бачилі там столькі сцьепу ньеоранаго з ньезасьејанаго, што јак оком кіньуць. І льежав тој сцьеп так мабуць сколькі сот гадов, і нье било і чуваць, што б јаго брав хто в аренду чи јак там. А чераз што? Чераз тоје, што тагди там било дужо мало льудзьеј, нье било ј кому рабіць на том сцьепу. А цьепьер ја чују што стала інша реч, цье-
