сіць маць бариш, нічого ньеробльучи. А мне здаецца што нье на правдзье. Хіба гроши бьез праци далі б јаму јакују карисць? Аб гетом ми ужо гаварилі. Ньехај јон гроши захаваје у зьемльу і дажидаецца покі з рубльа зробіцца два“.
„Каже льах — капітал! А аткуль тој капітал у јаго взјавсьа? Чаму у рабочаго чалавьека ньема таго капіталу! На гето ја вам от што скажу, добрије льудзі: капітал, хоч і вьелікіје гроши, робицца з работи, толькі нье з свајеј работи, а з чужој. З свајеј праци чалавьек багато грошај нье назбіраје, бо сіла чалавьека нье бьез канца; што б сьебье ј дзецьеј прахарчаваць, треба ньемало сіли патраціць; а што б јешче на багатство, на капітал рабіць, у кожнаго застанецца сіли ужо ј нье багато“.
„З свајеј чесној праци јешче ніхто нье став дужо багатим А з чужој, награбленној работи, то інша реч. Дзьед казав вам, што арандатар з кожној дзьесьаціни польа, на каторој дльа јаго льудзі робьаць, маје 35 р. баришу. Ньехај будзье у јаго тих двьесьанцін три тисьачи, то нье довго јаму вье-
