|
Як я тольки нарадз’иўся
Бацька сказаў: „кепска будзе!“
Ну дык жеж не памылиўся:
З’дзекавались Бог и людзи.
А чым кепска? бо на Марцы
Я радзиўся (пост праўдзивы,
Цяжки месяц гаспадарце:
Як пражыў хто — будзе жывы).
Перееўся хлеб да крышки,
Бульбы тольки як пасеяць,
И прыварку ани лыжки,
И скацина хоць развеяць;
Ни саломкай, ня то сена,
Хоць бы на раз дз’ля скацины,
А тут дроў ани палена,
А тут аще нарадзины!…
Требаж бабе бохан хлеба
И гарелкиж треба пляжку,
Ещеж хрысьциць хлопца трэба…
Вот и думай як сярмяжку
Нясьци жыду пад заставу,
Чы прадаць каня, кароўку?
„Сеў, казаў іон, я на лаву,
Узяўшися за галоўку,
И заплакаў, аж залиўся,
Так як бацьку пахаваўшы…
Кепска зрабиў што радзиўся,
Кепска будзе свет пазнаўшы!
Чы то слово йшло уроком,
|
