Гэта старонка не была вычытаная
У нашай краіне, пад нашай зарой,
Дзе гора з бядою блудзілі,
Мужыцкую праўду мячом і крывёй
З адвечнай маной раскумілі.
Дзе мёртвыя цені адвечнай жуды
Па чорных руінах паснулі,
Там горда, магутна рука маладых
Вялікае нешта будуе.
А што, да чаго там, ня мне адказаць…
За дзеда адкажуць унукі.
З муроў гэтых тысячы ў сьвет панясуць
Змаганьне жыцьцё і навуку.
Я скора, Міхаська, як бачна, памру,
А жыць-бы хацелася болей…
Там знойдзе, там знойдзе мужык-беларус
Сваю незнаходную долю.
Менск
|}
