Старонка:Ветразі (1929).pdf/113

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

Праўда і вера імжыць…
Грозны Калчак і Дзянікін
Выбіты з „белых байніц“.
Кожная дзея і справа
Здэцца — вялікі зарок:
„Альба ў чырвоных Варшава,
Альба магільны пясок!“
Людзі… гарматы… і коні
Сталі магутнай сьцяной…
...........
— Алё!..
Прыгналі палонных?!
Два афіцэры?!
Сюдой!..
— Зараз жаўнераў адвесьці
Ў тыл… і хутчэй, не чакаць!..
А з афіцэраў адзеньне…
…Зьняць!..
Расстраляць!..
...........
— Вось што, таварыш Пашковіч, —
Цьвёрда сказаў камандзір, —
Зараз да штабу падойдзеш,
Польскі адзенеш мундзір,
Пройдзеш там польскую варту…
…Ведаеш сам, што узяць…
Трэба сягоньня ці заўтра
Польскія склады ўзарваць…
Ўсё зразумела?! Падумай!..