Гэта старонка была вычытаная
Крокі палкоўніка — вецер, —
Рэха сусьветнай тугі…
............
— Панку, завошта скажэце?!
Панку, панок дарагі!
— Годзе!..
Скажы, дзе Мікіта?!
— Панку, зьлітуйся, няма!..
— Знойдзем!..
Скажы лепш сама!?
— Па-анку!..
— Скажы, дзе Мікіта?!
— Ня-а-а-м-а-а!..
............
Клікнуў палкоўнік капраля:
— Слухай!.. Аб чым гаварыць?!
Альба да плоту прыставіць,
Альба ў турму пасадзіць!..
Зараз!..
Здаў комэнданту жанчыну, —
Здаў пад расьпіску капраль…
Імя… віна… і прычына
Цёмна, як цёмная даль…
...........
Глуха трашчаць кулямёты…
Сёньня вялікі паход…
Сеў камісар за работу:
Лапцем падвязываць бот…
…У захапленьні вялікім
