Z rodnaha zahonu (1931)/IV/Da wosieni

Da wosieni
Верш
Аўтар: Андрэй Зязюля
1931 год

Іншыя публікацыі гэтага твора: Да восені (Зязюля).

Прапануем да спампаваньня!

DA WOSIENI.

Panuraja wosień, dzion letnich zmiatačka,
Dziŭlusia twajmu charastwu,
Kali, ŭčyrwaniŭšy pieršnapierš, žaŭtačka
Ŭzałocić zialonu listwu.

Jak z wietram pawoli z dziareŭ ablataje
Na ziemlu zžaŭcieły listok;
Jak ŭsio u pialonki swaje spawiwaje
Husty nieprahladny zmurok.

Jak wiecier miž hołych kustočkaŭ šaleje
I žudasna niejak piaje;
Jak sonca praz chmary ŭzirajučy mleje
I ślozy imhła razdaje.

Jak wody uzniaŭšy, pływie pieraliŭna,
Kazaŭ-by zaspany, ručej;
Jak wolchi i wierby hladziać u doł dziŭna,
Smuhu praharnuŭšy z wačej.

Jak wostryja piorki z ziamli wysuwaje
Iržawa — ciamnawaja ruń;
Jak nudnuju pieśniu nad joj zaśpiawaje
Siawiec pieralotny uhruń.

Jak ŭsio u pryrodzie ŭściaž zamiraje
Ŭ abajmach hłybokaha snu,
I moc žyćciawuju ŭ sabie ukrywaje,
Kab znoŭ uskrasnuć na wiasnu.
Pieciarburh 20-X-1909.