Гэта старонка была вычытаная
— Я казаў-бы, — пачынае
Дзед, абросшы мохам: —
Картаплянішча ад лесу
Высеяць гарохам.
— Ну але, і я так думаў,
І там больш зацішку, —
Падтрымаў старога дзеда
Сын жанаты, Грышка.
— А Асінкі ад дарогі
Трэба заскародзіць:
Пад пагоду, як патрапіш,
Можа грэчка ўродзіць.
— Ну, якая ўжо там грэчка! —
Брат малодшы кажа: —
Ветрам выдзьме! Не пасьпеўшы,
Ўся на пні паляжа.
Хоць мякіна сьвіньням будзе,
Подсьціл, корм каровам. —
На хвілінку гоман сьціхнуў,
Думаюць галовы.
— А для льну пакінуць можа, —
Голас гаспадыні: —
Два загончыкі ў Навозах,
Або пры лагчыне.
— Для льну месца там падобна,
Толькі трэба гною.
— Ну, а з пусткаю што будзе?
Сеяць ярыною?
