Многа слаўненькіх куточкаў Ёсьць у нашым краю, Дзе пад гоман ручаёчкаў, Пад шум дрэў у гаю
Рой журботных дум пакінеш; Дзе няма трывогі, Дзе душою адпачынеш, Змучаны з дарогі;
Дзе прыемны ветрык млее, Збажыну калыша, Дзе пакоем-згодай вее, Дзе ўсё шчасьцем дыша.
1909 г.
