Старонка:Zbor 7t t1.pdf/40

Уцякаў бы, бег, здаецца,

Сам не ведаеш куды.

Край наш родны, бедна поле!
Ты глядзіш, як сірата,
Сумны ты, як наша доля,
Як ты, наша цемната.