Гэта старонка была вычытаная
Я у хлеўчык — гнаць кароўку:
Як прывязана вяроўкай —
Ані з мейсца… тут авечка
С хлева ў полыме, як печку, —
Я ягнятка хваць за воўну,
А тут дыму ужо поўна…
Чуць у дзьверы, чуць папала,
Я ўжо хатка дагарала.
Жыд (з багамольлем і ліхтарамі; за ім жонка яго і чацьвёра дзяцей).
І стадола, і камора
Так ешчэ стаялі ўчора,
А сягоньня, як у яму,
Заваліліся і с крамай.
(Да жонкі).
Знаеш, чуў я ад Агаты:
Дзіцянё згарэло с хатай.
Жыдоўка (с падушкай і халаю).
Мне казалі на прыгумні:
Чалавек звуглеў у пуні.
1-е жыдзянё (с блешанымъ пудэлкам цукеркаў).
Вото-ж вочы дым кусае.
2-е жыдзянё (са скруткам пэркалю).
Будзе-ж крама зноў такая?..
3-е жыдзянё (са скрынкай с цьвекамі).
Як-жэ гэты агонь страшэ
