wajuć takoje miejsco u pustyni, dzie pad ziamloj jóść wada, i kapajuć tam studni. Sa studzień kanawami wadu prawodziać na pole, i biazpłodnaja pustynia azywaje uradžajami.
Jość i hetkije miejscy na ziamli, dzie ziemla nia tolki wady maje ŭ wolu, ale nawat jaje užo lišnie mnoha. I ad hetaj biady nawučyŭsia čeławiek ratawacca. Jon prakapywaje lišnie mokruju ziamlu kanawami. Wada z mokraj ziamli ściekaje ŭ kanawy, a kanawami sciekaje ŭ rečku, abo woziero; ziemla ad hetaho robicca sušejšaja, uradliwiejšaja i nia skupa płacić čeławieku za jaho pracu i turboty.
Paprasicie ŭ kaho-niebudź, kab daŭ wam mineralnych nawozaŭ i rastłumačyŭ, skolki i jakich nawozaŭ treba sypać na dzielanku ziamli, katoruju wy chočecie wyrabić. Dobra ŭskapajcie ziamlu i zasiejcie jakimi-kolečy zierniatami. Pobač uskapajcie takujuž dzielanku, ale nie unawažywajcie jaje i pahladzicie, jakaja budzie roznica ŭ wyrasšych raślinach na hetych dźwiech dzielankach.
Nalijcie ŭ talerku wady i apuścicie ŭ jaje adzin kaniec skumatkà. Paŭzirajciesia, jak wada budzie patrochu ŭbiracca ŭ skumat, pakul uwieś skumat nia zmoknie. Hetak i ziemla ŭbiraje ŭ siabie wadu s kanaŭ.
Wosieńniu, abo paśla doždžu znajdzicie bałotnaje miejsco prakapajcie na im niekolki kanawak tak, kab wada pa ich stała sciekać. Pryhledźciesia, jak wada praciekaje ŭ kanaŭki i naskolki chutčej wysachnie abwiedzienaje kanaŭkami miejsco, čym tyje miejscy, dzie wy nie rabili k anawak.
Kalinawaja dudka.
Byŭ sabie dzied i baba. U dzieda dačka i ŭ baby dačka. Ot i pajšli jany ŭ haj pa jahady. Dziedawa dačka źbiraje dy źbiraje i naźbirała poŭny karec, a babina, što woźmie jahadku, to i zjeść. Ot i kaže dziedawa dačka.
— Pojdziem, siastryca, damoŭ.
Iduć jany damoŭ, a babina dačka kaže:
