Mak zialonyj i t. d. Mianié mamka kliczyć i t. d. (powtarza się w każdej zwrotee to samo, z odmianą wyrazów: mianie bracic kliczyć, mianiē sicstrā kliczyć.)
Mak zielonyj i t. d. Mianiē miłyj kliczyć
Mianiē miłyj kliczyć.
Ja pajdū, da duszy pajdū, dali Boh pajdū!
Noczka widna, reczka cicha, kładka mōszczena.
|}
LXXXVIII. (podobna w Xiąz̓. 2 piosn. CXVIII.)
Zaćwicieła ú harodzie mākoúka,
Zabaleła Marysi hałoúka;
Zachacieła zamōrskaho ziella:
Kamū jechać za mora pa ziella?
Tamū jechać, kamū rukadziella.
Tatku jechać za mora pa ziella.
Tatka kaz̓yć ja-j kōnika ni maju,
Tatka kaz̓yć ja i ziella ni znaju.
Zaćwiciela w harodzie mākoúka, (i t. d. jak wyz̓ej).
Bratu jechać za mora pa ziella. i t. d.
Zaćwicieła w harodzie mākoúka, i t. d.
Jasiu jechać za mora pa ziella.
A Jaś kaz̓yć ja-j kōnika maju,
A Jaś kaz̓yć ja-j ziella znaju.
Adzīn konik pola pierajechać,
Druhī konik mora pieralaciēć,
Treci konik da ziella dajechać.
A staú Jaś ziella kapaci,
Stali nad nim ptuszki szczebitaci:
Nie kapāj Jasiūlinka ziella,
Użō ú Marysi druhoje wiasiella.
A jedź Jasiu łahom biērchom,
|