120
36. Szczebiecze jak saroka. Szczebioce gdyby sroka. (o wielomównych.)
37. Wadzīć dziedy. Wodzić dziady; jest to drzemać przy robocie.
38. Warōczajec ce jak miedźwiēdź. Rusza się jak niedźwiedź. (o nieruchawym.)
39. Wysałāpiła się jak patarocza. Wystroiła się jak na dziwowisko. (o strojnisiach pragnących pierwszeństwa.)
40. Zatakawaú sie jak ciecierūk. Zatokował się, jak cietrzew’. (gdy się, kto tak zagada, z̓e i nie słyszy, co doń mówią; albo zamarudzeni na rozmowie.)
Przysłowia polskie do świąt zastosowane.
Przyjemnie zapewne dla czytelników zakończę zbiór przysłów Krewickich wyjątkiem rzeczonych przysłów polskich z pism godnej najz̓ywszego uwielbienia i wdzięczności Klementyny s Tańskich Hofmanowej. Niektóre s tych przysłów znane i u nas; lecz są takie, które nadwiślańskim tylko stronom właściwe. A poniewaz̓ do uboz̓szych domków, do których te piosnki dostać się mogą, dzieło dla znacznej swej ceny dójść pewnie nie zdola; więc jeszcze słuszniejszą będzie rzeczą, z̓e ten wyjątek tu się umieści.
Styczeń. 18. Dziś Święta Pryska, przebije lód pliska. (ale tylko w latach nadzwyczaj łagodnej zimy.)
Luty. 24. S. Maciej zimę traci, albo ją bogaci. Haur nasz pisarz Ekonomiczny wyraz̓a, z̓e S. Maciej z rzek i stawów rusza lody.