79
Kroac. klét, piwnica. S pustej kleci, sowa wyleci. Potocki, z̓arty. Wyraz ten uz̓ywany i w tłómaczeniu polskiem Statutu Litewskiego. Lind.
Kalī, kiedy. W Ortylach r. 1501 przepisanych koły znaczy tez̓: kiedy, gdy; czokoły, cokolwiek; aczkoli, aczkolwiek, chociaz̓. Ross. przestarzale коли, kiedy.
Kāliwo, kāliúko, a. n. ziarno, ziarko czego drobne, np. maku. Mówi się tez̓ ani kaliwa z̓yta, zamiast ani źdzbła z̓yta. Jest i ziernō, które się uz̓ywa mówiąc o ziarnach zboz̓owych; kāliwo zaś uz̓ywa się łącząc wyobraz̓enie ziarna i roślinki: úzyszłō dwa kāliwa bobu, weszło dwa ziarka bobu; ani kāliúca nie mā na hradziē, ani ździebełka nié ma na grzędzie. Ross. каливо, pszenica z miodem gotowana, kasza pogrzebowa. Linde z Zabaw przyjemnych i poz̓ytecznych przywodzi kaliwek, wka, m, którego nie wykłada: »nawet z najtłustszych drzew zdjęty kaliwek, nie tak przyjemny, jak domowa jarzyna.»
Kāratāć, uz̓ywa się w wyraz̓eniu: karatāć wiek swoj, przepędzać swój wiek, swe z̓ycie. Ross. коро̄тать, skracać.
Karōmisło, a. n. drąz̓ek łękowaty, na którym z obu stron przyczepione paczopki, drąz̓ki tez̓ s kruczkami, któremi biorą się dwa wiadra wody do niesienia na ramieniu.
Kazulka, i. z̓. owad pełzający i ładniejszy, np. brunatny, biało nakrapiany, co zowiemy boz̓ą krówką, albo jaki piękny z̓uczek; gdyz̓ prusaka, albo jak we dworach czasem go nazwą persaka, i tarakana, gniez̓dzących się licznie po chatach, tak nie nazywają. Linde podług Włodka, wyraz̓y: kozula, kozulka, wykłada, iz̓ to węda s kilku haczykami, na osobnych sznurach do głównego sznura przywiązanych; a podług Kluka: »najlepsze wędy są podwójne, u nas kozule zwane, takich trzeba na szczupaka.» Ross. козӯля, w Syberii znaczy sarna.
Kaz̓ān, a. m. nietoperz. Nazywają tez̓ człowieka małego wzrostu, lub dziecię źle rosnące i nędzne, kaz̓anōm. Linde przywodzi X. Dudzińskiego, który mieszkając w Litwie nagania uz̓ycie tego wyrazu zamiast nietoperz; łączy tez̓ Linde do niego podobnie się wymawiający wyraz rossyjski казанъ, kocioł, i kładzie to wszystko pod słowem: kazać.
Klok, u, m. siła z̓ywotna w ziarnic: nie mā u zierniā klo-
