nuju i prylipšuju ad ran adziežu. Paśla rasciahnuli Pana Jezusa na kryžu i prybili da jaho ruki i nohi wialikimi hwazdami.
Tady padniali kryž razam s Panam Jezusam i ŭkapali ŭ ziamłu. Pan Jezus uwieś u krywi zawis za ŭsich ludziej.
36. Siem słoŭ i śmierć Pana Jezusa.
Faryzeušy i žydy naśmieiwalisia s Pana Jezusa i ździekawalisia, haworučy, što kali zyjdzieć s kryža, dyk uwierujuć u Jaho. Moh Pan Jezus pakarać ich śmierciaj, ale nie zrabiŭ hetaho, a tolki maliŭsia: „Wojče, daruj im, bo nia wiedajuć, što robiać.
Razam s Panam Jezusam ukryžawali dwoch lichadziejoŭ, abo razbojnikoŭ. Woś adzin z ich, katory wisieŭ z lewaho boku, razam z žydami ździekawalisia nad Panam Jezusam. Ale toj, katory wisieŭ s prawaho boku, nawiarnuŭsia i skazaŭ druhomu: „My cierpim, bo zasłužyli na heta, ale Jon štož kiepskaho zrabiŭ?“ I prasiŭ Pana Jezusa: „Panie, ŭspomni na mianie ŭ swaim karaleŭstwie!" A Pan Jezus adkazaŭ jamu: „Siahońnia jašče budzieš sa mnoj u raju".
Pad kryžam stajała Najświaciejžaja Maryja, Matka Pana Jezusa, i nadta ciarpiela. Tutže pry jej stajaŭ św. Jan Apostał, katoraho Pan Jezus najbolš lubiŭ. Choć wialikije muki pierenasiŭ Pan Jezus, dumaŭ adnak ab hetym, što pa Jaho śmierci Matka nia budzie mieć apiakuna, bo św. Jazep daŭno ŭžo pamior. Dziela hetaho Pan Jezus skazaŭ Matce swa]ej: „Kabieta, woś syn twoj!“ a św. Janu: „Woś, Matka twaja!“ I ad hetaj pary św. Jan zaapiekawaŭsia Matka] Božaj.
