psawalisia, što nie ŭwažali ŭžo ani na dabradziejstwy ani na kary Boha.
30. Bałwanochwalstwo i niahodnaść ludziej.
U druhich narodaŭ było ješče horš, jak u Žydoŭ. Byli heta pahancy, katoryje rabili sabie bałwanoŭ z hliny, drewa, kamieńnia, sierebra abo zołata i pawažali ich za bahoŭ. Bałwany hetyje byli padobny abo da ludziej, z wačami, z wusami, z nahami, abo časam u paławinu da čaławieka, a ŭ paławinu da bydlaci, naprykład: da paławiny čeławiek, a ŭ druhoj paławinie — ryba abo byk. Ale hetyje bałwany nie mahli ničoha swaimi wačami widzieć, jak ludzi, ani pławać, jak ryby, abo ryčeć, jak byk, ani takže rušycca z miesca: wiedama, jak kusok drewa, abo kamienia. Dziela hetaho pahanie hrašyłi, jak tolki chacieli, bo bohi ich abo bałwany nie adzywalisia.
Najhoršy prastupak pahanoŭ byŭ hety, što jany zabiwali na achwiaru swaim baham ludziej, a najčaściej dziaciej.
Wykapywali jany jamy, kidali tudy dziaciej i zakapywali ich. Abo kłali takže dziaciej na ruki bałwana, katory byli padobny u paławinu da čeławieka, a ŭ paławinu da byka i ŭ siaredzinie byŭ pusty. U hrudzioch hetaki bałwan mieŭ jakby wakno, a ŭ jaho trybusie paliŭsia ahoń, dyk biednyje dzieci z jaho ruk zwaliwalisia ŭ ahoń i palilisia.
31. Sprawiadliwyje prosiać Boha pasłać Zbawiciela.
Jak pamiž žydami, tak i pamiž pahanami byli dobryje ludzi, katoryje nadta ŭčuwali, što
