Ahipcian, ale jak ubaču kroŭ jahnionka na wašych dźwierach, abminu was, a pośłe wywiadu z Ahiptu".
3. A poŭnačy Boh pasłaŭ anioła pazabiwać usich pierwarodnych u Ahipcie, ad pierwarodnaho syna Faraona až da syna najmienšaho słuhi. Jak tolki ŭwidzieli heta Ahipcianie, padniaŭsia kryk i plač pa ŭsich chatach. Faraon zaraz že nočču pasłaŭ pa Mojžeša i prasiŭ jaho, kab skarej wywioŭ Izraelitoŭ z usimi ichnymi stadami. Tady ŭsie Izraelity wyjšli z Ahiptu.
26. Pierachod praz Czyrwonaje More.
Izraelity pryjšli da Čyrwonaho Mora. Tymčasam Faraonu zrabiłosia žal, što ich wypuściŭ. Dyk wojskam puściŭsia za imi ŭ pahoniu i pierad nočču dahnaŭ ich na bierazi mora. Pierepalochanyje Izraelity padniali kryk. Tady Mojžeš skazaŭ „Nia bojciesia! Boh za was budzie wajewać". I pa prykazu Boha padniaŭ swoj kij nad moram, i zaraz u Izraelitoŭ zrabiłosia widno, jak u jasny dzień, a more rasstupiłosia pasiarodku i stało pa prawaj i lewaj staranie, jak mur. Wiecier asušyŭ dno, i Izraelity pierajšli na druhi bok, nawat nie zamačyŭšy noh.
Jak pacało ŭžo dnieć, Faraon uwidzieŭ, što pierad Izraelitami rasstupiłosia more i što jany ŭžo byli čuć nie na druhim bierazi. Dyk pahnaŭsia, za imi z wojskam pa suchim dnie mora. Ale, jak užo byŭ pasiarodku mora, uznialasia strašnaja bura i piaruny stali bić u wojska Faraona.
A jak Izraelity wyjšli ŭžo ŭsie na bierah, dyk Mojžeš padniaŭ iznoŭ nad moram swoj
