Гэта старонка не была вычытаная
A tak dúmki pryunýuny sóładka śpiewáje,
Szto za siérca, basz kleszczámi, dziétaczki chwatáje!—
Złósna wam syný zamórśki, zawidna paniata!
Szto Sławiáńskaja ziamiélka u rózum baháta; —
Wyb chaciéli usie rózumy i swaí i nászy,
Mauláu sarańczá na niwie, pajéści u kászy,—
Nia dażdáńniaż mudrahéli! — i nászaja niwa,
Wialikimi dudarámi uzdawól szczaśliwa! —
Bíciaż czałóm trom sakałóm chłapcý, maładzicy!
Hétaż kwietki s swójśkaj wiétki, Sławiańskaj ziamnícy!!—
1856 roku.
|}