Гэта старонка не была вычытаная
І слова ўзяў, і кажа так:
— Тут не прыстанішча у нас
Для гультаёў і для гуляк,
А месца для працоўных мас.
Мо‘ й смачны хлеб вам дармавы, —
Малая-ж гэтакім цана!
Комуне не патрэбны вы,
Без вас абойдзецца яна,
Адзін з пяцёх
Ды як-жа так?
Працуй, працуй,
Адно багно,
Ў дрыгве начуй.
Ні табе сон,
Ні ўчас яда,
Сячэ камар,
Смярдзіць вада.
Адзін з комунараў
А што-ж, вы мо‘ хацелі-б
Пуховае пасцелі,
Гарэлкі пяць бутэлек,
Як-бы дзе на вяселлі?
Каб на стале бліноў і сала
Гара высокая ляжала,
Ды не рабіць зусім нічога
Ні для сябе, ні для нікога?!
Другі з пяцёх
Ты контрафалдаў
Нам не мялі, —
