Гэта старонка не была вычытаная
ПЕРАД ВІСЕЛЬНЯЙ[1] Прыблуды з-пад Нявы крывавай, Я ў вёсцы жыў, — вы там душылі, І я пайшоў, пайшоў за хлебам… Так брыў… Дзе ж звалі небараку, Жыву… Усё горай — чым жыў далей, То падымаўся люд скаваны, |
- ↑ Орыгінал гэтага вершу не захаваўся, толькі знайшоўся выпадкова тaпіpoгpaфскі адбітак, які быў аўтарам зроблены ў 1908 г. у рэдакцыі „Нашае Нівы“ і размножаны сярод яго знаёмых. З гэтага адбітку з малымі папраўкамі, верш гэты і друкуецца. Я. К.