Гэта старонка была вычытаная
Што нейкі з нас хоць быў ня зломак,
А плечы гнуў у крук ня раз;
Ня йшоў з адкрытымі вачыма
У сьвет і сьцежкі не прастаў,
А ўсёй магчымасьці магчымай
Таптаў сьляды, сябе таптаў.
1926 г.
|}
Што нейкі з нас хоць быў ня зломак,
А плечы гнуў у крук ня раз;
Ня йшоў з адкрытымі вачыма
У сьвет і сьцежкі не прастаў,
А ўсёй магчымасьці магчымай
Таптаў сьляды, сябе таптаў.
1926 г.
|}