Гэта старонка не была вычытаная
СЬЦЯПАН
(абціраючы вусы ды сплёўваючы)
Шчыпецца, каб яе гаручка!
ПРАНЦІСЬ
(хаваючы гарэлку)
Ага, вось-цо-да, шчыпецца, собственно, бо чужая, пане дабрудзею. (Абодва закўрваюць).
АЛЬЖБЕТА
(да Агаты)
А ці заўтра, свацейка, будзеце на кірмашы?
АГАТА
Ды трэба-ж будзе як сьцягацца.
ЗЬЯВА IX
ТЫЯ-Ж І ПАЎЛІНКА
ПАЎЛІНКА
(уходзячы, да Альжбеты)
Можа-б, мамка, прыціснулі сыр, бо да заўтрашняга не адцісьнецца.
АЛЬЖБЕТА
Яшчэ пасьпее… Дай мне з цёткай разгаварыцца.
ПАЎЛІНКА
Ідзеце, ідзеце, мамка, з я за вас з цёткай пагавару.
АГАТА
Ідзеце, свацейка, тудэма-сюдэма, не зважайце на мяне. Мы тут з Паўлінкай пачакаем на цябе.
АЛЬЖБЕТА
(выходзячы)
Ну, як сабе хочаце. (ПАЎЛІНКА з АГАТАЙ садзяцца на куфры і жыва аб чымсьць гавораць).
