Гэта старонка была вычытаная
ГАНУЛЯ
(адвітваючыся)
Дзе там тое шчасьце пры маёй старасьці?!
АЛЕНКА
Як вам, цëтачка, будзе надта маркотна, прыяжджайце да нас на вёску, там сонца весялей сьвеціць, і людзі там лепшыя.
ГАНУЛЯ
Добра, дзеткі, прыеду да вас на вясельле.
(ЯНКА і АЛЕНКА выходзяць і спатыкаюць на парозе ў напоўбасяцкім абарваным адзеньні ДАМУ і СПРАЎНІКА, з якімі раскланьваюцца).
ЗЬЯВА ІV
ГАНУЛЯ — ДАМА — СПРАЎНІК
ДАМА
(вітаючыся з Гануляй)
Ах, мадам, да чаго мы дажыліся?!
СПРАЎНІК
Да чаго дажыліся?!
ГАНУЛЯ
Так! Ня важна, паночкі, як бачу, дажыліся: зусім скромна выглядаеце ў гэтым бядацкім адзеньні.
ДАМА і СПРАЎНІК
Занадта скромна!
ГАНУЛЯ
Што-ж гэта вам так прышлося абяднець?
ДАМА
Ды не абяднець, мадам! Гэта мы так сабе… з прычыны перамены політычнай сытуацыі.
СПРАЎНІК
Усё былое вялічча прышлося загнаць у казіны рог і дапасоўвацца да новага часу і новых людзей.
