Гэта старонка была вычытаная
Сонцэ паліць нам грудзі збалелые,
Ніва ласкі над намі не мае,
Пот ліём па лугох мы дні цэлые,
Ціж тут міла і песьня якая?!
З дня на дзень, з года ў год, як пакутнікі,
Бьёмся, гінем і шчасьця не бачым;
Працай жывюцца нашай прыблуднікі,
А мы толькі ўздыхаем і плачэм…
|}
* * * Чаго хмурыцца |