158. „Калі ў ракавіну цёмную жамчужніцы“… Верш першы раз друкаваўся ў „Вянку“.
159. Сьвяча бліскучая зіяе… Верш першы раз друкаваўся ў „Вянку“.
У 8-м радку форма „ём“ зам. „ім“ застаўлена для рыфмы з словам „агнём“ (6 р.).
160. Песьняру. Верш першы раз друкаваўся ў „Нашай Hіве“ 1910 год, № 15.
161. Нізка вершаў „Вольныя думы“. Уступ. Першы радок друкуецца з перастаноўкаю слоў („я думы, путамі ня скутыя“) згодна з аўтарскаю папраўкаю ў экзэмпляры „Вянка“ № 2. Папраўка прынята, каб захаваць ямбічны разьмер вершу: у экзэмпляры „Вянка“ № 1 аўтарскаю рукою зроблена надпіс „4 ямб“.
Першы раз друкаваўся ў „Вянку“.
162. Гутарка з паненкамі. Першы раз друкаваўся ў „Нашай Ніве“ 1912 г. № 23.
У папцы IV (№ 6, 29) захаваўся чарнавы накід гэтага вершу на расійскай мове ў некалькі іншай апрацоўцы:
Ах, как уютно, чисто, мило
Касаточка гнездо для птенчиков слепила!
Увидевши его, мамаша говорила;
Папаша излагал солидно поученье
Про трудолюбие, терпение, уменье,
И дети пальцы в нос совали в восхищении.
Придя, шептали, веселясь.
А надо им сказать тогда,
Что входит грязь
В состав уютного гнезда.
Мораль сама понятна, господа!
163. Вы кажаце мне, што душа у поэта… Верш першы раз друкаваўся ў „Вянку“.
У чарнавікох (папка № IV, № 13, ст. 8) захаваўся тэкст гэтага вершу ў расійскай мове: „Вы говорите, что в душе моей…“
164. Вы, панове, пазіраеце далёка… Верш першы раз друкаваўся ў „Нашай Ніве“ 1913 год, № 9, 3. У Багдановіча, мабыць, стаяла „сьветла“; папраўка — „сьвятло“, як відаць, рэдакцыйная. Яна парушае рытм.
165. Мы доўга плылі ў бурным моры… Верш першы раз друкаваўся ў „Вянку“.
166. Была калісь пара: гучэла завіруха… Верш першы раз друкаваўся ў „Нашай Ніве“ 1911 год. № 2.
Рукапісныя варыянты (папка IV, № 6, ст. 20):
1Была калісь пара: ўзравела завіруха.
2І замяла майго прашоўшага сьляды.
3Уціхла ўжо яна, і доўгія гады…
167. Мне сьнілася. Перадрук з тэксту „Вянка“ з зьменамі ў 1-м і 7-м радкох. Першы радок у „Вянку“ выдрукаваны так: „Ўсё вышэй і вышэй я на гору узьбіраўся“, у „Н. Н.“ займеньнік „я“ быў перастаўлены: „ўсё вышэй і вышэй на гару я ўзьбіраўся“. Літкамісіяю прыняты тэкст першага радку па „Н. Н.“ для большага захаваньня рытміткі. У 7-мы радок унесена аўтарская папраўка з экзэмпляру „Вянка“ № 2 — „стамлёны“ зам. „прыстаўшы“.
