У Ленінградзе было сьмярцей: | Ад аўтомобіляў | Ад трамваяў |
1927 г. | 40 | 191 |
1928 г. | 53 | 178 |
1929 г. | 68 | 202 |
Заслугоўваюць увагі некаторыя дэталі, датычныя пашкоджаньняў на чыгунцы. Заўсайлаў (1903 г.) вызначае процант сьмяротнасьці пры траўмах ад няшчасьцяў на чыгунцы ў 19,5, - як мы бачым, сьмяротнасьць значна большая, чым пры шмат якіх іншых траўмах. Брайцаў, на падставе чыгуначнага матэрыялу - 530 сур'ёзных пашкоджаньняў (1918 - 1921 г. г.), - устанаўлівае сярэдні процант сьмяротнасьці ад 7 да 10 проц. Пры гэтым ён паведамляе пра наступныя цікавыя падрабязнасьці:
З пасажыраў пры крушэньні пацярпела | 67 ч., | памерла 5-7,4 проц. |
атрымала пашкоджаньні бяз крушэньняў |
166 " | 15-10 " |
З чыгуначнікаў атрымала пашкоджаньні | 233 " | 21-9 " |
Характэрна, што, на яго думку, большая частка чыгуначных траўм бывае ад неасьцярожнасьці і няўважлівасьці пасажыраў, а не ад такіх няшчасьцяў, як крушэньне і да т. п.
Такім чынам, ёсьць падстава дапушчаць, што ў сувязі з палепшаньнем раду ўмоў на транспорце, зьменшыцца і гэты від сьмяротнасьці.
Заслугоўвае некаторай увагі сьмяротнасьць у залежнасьці ад спортыўнага траўматызму. За 1925 г. на 5.783 выпадкі спортыўных траўм было 20 сьмярцей (Калістаў[1], 1928).
Немалое значэньне - і іменна ў атрыманьні цяжкіх пашкоджаньняў, якія цягнуць за сабою сьмерць - мае бойка; таксама значнымі зьяўляюцца пашкоджаньні, якія наносяцца ў часе сваркі і г. д.: як першыя, так і другія пашкоджаньні выклікаюцца агнястрэльнаю ці халоднаю зброяй і накіроўваюцца на галаву, грудзі і жывот. У нашым сельскім быце гэты від траўмы зьяўляецца галоўным. Праўда, пры параўнаўчай прымітыўнасьці сельскага ўжытку, такія траўмы часта ня цягнуць за сабою асабліва цяжкіх вынікаў і ў гэтых адносінах больш удасканаленыя прылады - пераважна агнястрэльная зброя - даюць значна горшыя вынікі. Дзьве зьмешчаныя табліцы даюць уяўленьне пра траўматызацыю ў старым сельскім быце, водгукі якога ня зьніклі яшчэ і цяпер.
- ↑ І. П. Калістаў - заўвага Вікікрыніц.