Перайсці да зместу

Старонка:Пунсовае раньне (1926).pdf/52

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

Як палалі сялянскія стрэхі
І туляўся ў лясох карабін,
Белапанскі салдат з пацехай
Абсыпаў мужыка дажджом кпін.

Але што-ж?.. Цяпер хлопцам весела,
Цяпер думкі высейваюць марш,
Апантаных паноў мы завесілі
І сьмялей можна ўзяцца за „Маркса“.

|}