Гэта старонка не была вычытаная
Цяжка будзе ў с’веце жыци,
Будуць клясьци, як лихога,
Прасиць смертаньки ад Бога.
Люли, сынок, люли, люли…
Бо ўжо курачки паснули,
Тагды матка прыйдзе ў гос’ци,
Сын выкине — стары кос’ци,
Жабраючы пойдзе ў віоску,
Будзе прасиць матку Боску
Каб ня ведаць, гдзе іон згине.
Люли, сынок, люли, люли…
Бо ўжо курачки паснули.
Ой ня будзь ты лепей панам,
Ни вяликим капитанам,
Будзь, чым матынька радзила,
Каб у гос’ци ня хадзила,
Каб век с табой вековала,
Гаравала, працавала…
Люли, сынок, люли, люли…
Усе курачки паснули,
Ой паснули и курчатки
Пад скрыдэлкам сваей матки.
|}
