Старонка:Пес’ни (1904).pdf/24

Як у тыдзень и асэсар,
Шусць ў хату (и з мадалей)
„А гдзе, каже, той пасэсар,
Твой Линдарка, чы як з’ветса,
Што ховаетса з лякрутства,
Пляцець лапцики на печцэ?
Ашуканства, баламутства!“
А яж ехаць меў: па-дровы,
Бацька кликнуў, Иду! ў хату…
А асэсар той здаровы…
Лясь мне ў морду, потым тату,
Яж узяў яго за грудзи
И пихнуў лыбом у дзверы.
Іон як раўкне: „Гэй вы людзи
Тут разбой! Примице меры!
Тут рыштант, брадзяга скрыты,
Вот и лоб кались быў брыты,
Вяжи ўсих, нараджайся“
Мяне лясь! „ты хто? — зазнайся!“
„Скалиндар, кажу, сярота!“
Пацягнули па дарозе
Завязали и варота,
Мыж спынулися ў астрозе…
Астрог, братцы, паглядзеўшы
Мимаходам, выглядае
И ничога. Ушак ня еўшы
И ў астрозе ня бывае,
Але лепшы ў хаце голад,
У дарозе вельки холад,
Найцяжейша праца ў поли
Як у той астрожной доли!
Видзеў пташку я у клетцэ
Як голоўкой поты бьетса,
Аж скрыделкам затрапоче,
И сканае… жыць ня хоче.
Раз лисицу адкапаўшы