Гэта старонка не была вычытаная
Там да самага долу
схіляецца сінь…
Бы хмель асалоды,
бы зелень галін
на дні, што надыйдуць
вянок завілі.
Полацак, 1926 г.
|}
Да мураванае сьцяны Панэль. Ідуць прайходзяць людзі, І ўсё няўцям.. — Як хораша грукоча горад, І вочы дзівяцца дзіўным, Полацак, жнівень 1926 г. |