Перайсці да зместу

Старонка:Збор твораў (Гартны, 1929—1932). Том 1.pdf/202

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

ПОЭТА, МАЦІ І МУЗА

Мукі творчасьці

За сталом, над паперай нагнуўся
І сядзіць, поўны думак, поэта.
Небасхіл перад ім разьвярнуўся
Ва ўсёй пекнасьці цёплага лета.

Уваччу граюць мулямі зданьні,
А ў грудзёх кіпіць творчая сіла.
Сьветлазорная Муза Змаганьня
Яго думкі к сабе нахіліла.

Глядзючы на убогую вёску,
На яе захудалыя людзі,
Не адну прараніў поэт сьлёзку,
Ён ня раз раніў чулыя грудзі.

Цярплючы векавую нядолю,
Спатыкаючы вечна нягоды,
Рвецца ён да супольнае волі,
Да супольнае рвецца свабоды.

Не пакоры душа вымагае,
Не спагады ад музы чакае,
А ў нутры яго прага хвалюе
Зьнішчыць долю заклятую, злую.

поэта

„Як арол, я з зямлі падымуся
І вачамі прасторы акіну,