wu, napaminańni, ździek, źniawahu, karu i pahardu.
Usio heta ŭćwiardžaje cnotu, wypraboŭwaje nowaha žaŭniera Chrystowaha i placie niabiesnuju karonu.
Ja dam wiečnuju naharodu za karocieńkuju pracu i biazkoncuju sławu za chutka minajučaje ŭpakorańnie.
3. Ci ž ty dumaješ, što zaŭsiody, kali tolki zachočacca, budzieš karystacca duchowaju supaciechaju?
Światyja Maje nie zaŭsiody mieli jaje; a mieli jany wialikija kłopaty dy roznyja spakusy i biedy ciažkija.
Adnak ciarpliwa jany trywali ŭwa ŭsim; bolš spadziejelisia na Boha, čymsia na siabie, wiedajučy, što ŭsie muki dačasnyja niedastojnyja toj sławy, jakaja maje wyjawicca ŭ nas (Ryml. 8, 18).
A ty chacieŭ by zrazu dastać, što inšyja pa šmatlikich ślozach dy wialikich pracach dastawali.
Čakaj Hospada, mužna pracuj i abdužwajsia ŭ sercy swaim (Ps 26, 14), nie adstupaj, ale cieła i dušu swaju pałažy dziela chwały Božaje.
Ja ščodra addam usio tabie, Ja budu z taboju pry ŭsialakich turbotach.
Ab marnaści sudoŭ ludzkich
1. Synie, prytulisia sercam nazaŭsiody k Hospadu i sudoŭ ludzkich nia bojsia, kali
