Płač Biełaruskaj Staronki Matki pa dzietkach swaich renehatach/Idu ja na biełaruskuju niŭku harotnu

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Staju ja na zialonym biełaruskim łuzie Idu ja na biełaruskuju niŭku harotnu
Верш
Аўтар: Уладзіслаў Казлоўскі
1930 год
Idu ja na biełaruskaje potam źlitaje pole

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




Idu ja na biełaruskuju niŭku harotnu:

Jak chwali pa mory,
kałośsia pływajuć
i sumna hałoŭki
k ziamli pachilajuć;
Jak byccam sirotki
k mahile, tak hnucca,
a z ich na ziamielku
curkom ślozy ljucca.
A što-ž heta ljecca
z kałośsia, moj druża?
rasa mo‘, ci doždžyk
ciaruša tak duża?
O, nie, renehacie,
i zdradnik niahodny,
Što tak biazlitosna
pakryŭdziŭ Kraj rodny:
Tak sumna i ślozna
hałosić i płača
Krywicka staronka —
Radzimaja naša;
A płača pa dzietkach,
što Jej adraklisia
biasstydna, haniebna
čužym pradalisia.