Mahnušeŭski, Paŭluk Bachrym, Babroŭski (1937)/3/Razmowa pana z mužykom paśla pryhonu

← Hutarka Daniły sa Ściapanam

Razmowa pana z mužykom paśla pryhonu Верш 1937 год

Babroŭski →

Іншыя публікацыі гэтага твора: Размова мужыка з панам.

Прапануем да спампаваньня!

Urešcie ŭ trecim karocieńkim wieršy „Razmowa pana z mužykom“ malujecca raspłata sialan z panami paśla pryhonu.

RAZMOWA PANA Z MUŽYKOM PAŚLA PRYHONU.

— Jak maješsia, Ściapanie?
— Adžyŭ, najjaśniejšy panie,
Čamu twaja Darota
Nia prychodzi do mnie na rabota?
Sušyć, hrabić pilnie treba,
Dam pieniondzy, dam i chleba.
— Ŭžo panski chleb dakučyŭ,
Jak pan nas dobra mučyŭ:
Dobra pany handlawali,
Słuhi na sabak mianiali!

Značeńnie tworaŭ P. Bachryma ŭ tym, što jany pajšli ŭ narod i słowam swaim biełaruskim budzili nacyjanalnuju świedamaść, a źmiestam świedamaść socyjalnuju. „Jon — praŭdu kaža ab Bachrymie Harecki — naš pieršy piśmieńnik z mužykoŭ. Mieŭ usie zadatki, kab stacca biełaruskim Šeŭčenkam, ale adsutnaść adukacyi i žyćciowaje hnibieńnie tut pieramahli. Usioždyki swaim małaświedamym i zadušanym słowam skazaŭ prociŭ źniawahi i ŭcisku i kinuŭ śled u historyi nacyjanalnaha i litaraturnaha adradžeńnia“.^[1] A da hetaha treba dadać, što kali-b nie Mahnušeŭski, nie jaho luboŭ da narodu i praŭdy i nie jaho škoła — nia miela-b biełaruskaja historyja i takoha Bachryma, jakoha maje.

---

---

1. „Гіст. Бел. Літ.“ Вільня 1921, бач. 62