Яснавяльможнай пані Арэшчысе
Перайсці да навігацыі
Перайсці да пошуку
Яснавяльможнай пані Арэшчысе Верш Аўтар: Францішак Багушэвіч |
Крыніца: http://rv-blr.com/vershu/view/416 |
Гдзе ж нам парывацца -
З мудрымі раўняцца:
Чэсьць аддаць Аўторцы
У простай гаворцы!
Не, ня чэсьць, то мала -
Славу сваім трудам
Сама ты зьяднала!..
Ты з пальмай прад людам.
Шмат ксёнжак пісалі
Не аб нашым браце:
Лепш чужых пазналі,
Як у сваёй хаце;
А нас, подлых кмеці,
Міналі здалёка
І хавалі дзеці
Ад нашага вока.
А Ты, пані, сьмела
Заглянула ў хату,
Усё зразумела
І нашаму брату
Працягнула руку
І сэрцам балела,
Глядзеўшы на муку,
І пяром умела
Выліць смутак гэты, -
Што аж душа рвецца,
Што плачуць кабеты,
Ня знаюць, гдзе дзецца!
Чым жа мы аддзячым?
Што ж мы напрыносім? -
Хіба што заплачым
Ды Бога папросім:
Прымі ж нашу дзяку
У малітве, ў сьлёзцы,
Прымі як азнаку
Тваёй славы ў вёсцы.