Якуб Колас (Тарас Гушча). Збор твораў/ГАЙ

← Дарога

ГАЙ Аўтар: Якуб Колас 1916

Восень у гаю →

ГАЙ

Люба ўспомніць гай зялёны,
Сосан пышныя кароны,
Гурт прыўдалых іх камлёў,

Дзе так ціха, так прывольна,
Дзе і сам жывеш супольна
З жыцьцем хвояў і дубоў,

Што стаяць тут з даўніх часаў
І на хвоі зораць ласа,
бы на красачак-дзяўчат.

Я хадзіў адзін, маўклівы,
Ды вясёлы, ды шчасьлівы,
Думкі думаліся ў лад.

Эх, ты, гай! Ня раз, бывала,
Тут душа адпачывала,
Сэрца цешылася... чым?

Толькі-ж хто пра гэта знае?
Ты да я, да маладая...
Хто? — пра тое памаўчым!

1916 г.