У гразь утоптана ляжыш…
Перайсці да навігацыі
Перайсці да пошуку
«У гразь утоптана ляжыш...» Верш Аўтар: Леапольд Родзевіч Крыніца: Леапольд Родзевіч. Творы |
У гразь утоптана ляжыш,
Зыходзіш кроўю з свежых ран.
Няволі паніжэння крыж
І непрагляднасці туман -
Крыніцы страшных мук Тваіх,
Мук затаёных і нямых.
І так між вечнай цемнаты
Ты ад праступнай нематы
Гібееш на шляху разбойным.
А цені талакою збройнай
Згушчаюць цемру безадказна
І гоняць табалой працяжнай
У небыццё нявінных, закаваных
Дзяцей Тваіх, па Тваіх ранах.
І топчуць матчынае цела
Яны, сіроты, ацямнелыя...
Крыкні жа голасам мільёнаў!
Хай здрыганецца ноч ад стогнаў,
Ад вечаў, кузняў пойдуць рэхі!
Хай схамянуцца Твае дзеці
І асвяцяць слязьмі уцехі
Тваё зняважанае цела.
Хай згінем мы і ўсё на свеце,
Толькі дай голас, мая Русь Бела!