Гэта старонка была вычытаная
І пад гэты шум трывожны
Думае старая,
А ўсьлед думкам неспакойна
Вецер падпявае.
∗
∗ ∗ |
І ўсё ўстала прад вачыма
Беднае кабеты:
Маладыя дні дзяціны,
Дзявочыя леты,
Радасьць жыцьця і нягоды,
Сваркі, трасяніна, —
Ўсё, чым жыцьце напаткае
Ў цяжкую часіну,
Ўсё прыпомнілася беднай, —
Горка, цяжка стала,
Галаву на бок схіліла,
Прасьці перастала.
∗
∗ ∗ |
Вось і муж усплыў на думу —
Рана сьмерць скасіла!
Дробных дзетак ён пакінуў —
Без пары магіла!
Жыў ён бедна. Спадзяваўся
Свой прыдбаць куточак,
Хату вывесьці, зямелькі
Прыкупіць шматочак,
