Гэта старонка была вычытаная
І куды ні гляну —
Глуха навакола,
Смутна аддаленьне,
Хмызьнякі, каменьне…
І мяне людзкая
Хваля падхапіла
І ў глыбокім віры
Моцна закруціла
І нясе з сабою
Цяжкаю ступою.
Толькі-ж не па шляху
Носяць мяне ногі, —
Вузкі мае сьцежкі,
Зарасьлі дарогі.
Я іду-дыбаю,
А куды? ня знаю!
1911 г.
|}
