Гэта старонка была вычытаная
Нас падзялілі — хто? чужаніцы,
Цёмных дарог махляры.
К чорту іх межы! к д‘яблу граніцы!
Нашы тут гоні, бары!
Будзем мы самі гаспадарамі,
Будзем свой скарб ратаваць!
Годзі тэй крыўды! ў ногу з братамі
Пойдзем наш край вызваляць.
Родны вы сэрцу нашаму, гмахі
Лесу, лугоў і палёў!
Досыць ўсчувалі нас паны-ляхі,
Ведаем ціск маскалёў…
Змоўкні-жа, сьціхні, песьня пакуты!
Заварушыся, наш край!
Люд! вызваляйся, рві свае путы,
Новыя песьні сьпявай!
1921 г.
|}
