Гэта старонка была вычытаная
Як папала, у чужым доле
Труп мой закапаюць.
Знаць ня будзе ніхто з родных,
Дзе мой прах струхлее…“
Горкім жалем, цяжкім смуткам,
Ад тэй песьні вее…
Ох, як многа такіх песень
Чуецца ў дарогах!
Колькі сілы, жыцьця колькі
Нішчыцца ў астрогах!
1910 г.
|}
