Старонка:Zbor t1v2 1928.pdf/12

ПАД ШУМ ВЕТРУ

Праляцела борзда лета,
Наша сьветлая пара.
На дарозе нашай вузкай,
Як раней, стаіць гара…

Скора, скора дуне холад,
Сьнег пасыпле з сівых хмар,
Зноў мароз падыдзе люты,
І клубком паваліць пар.

Разам з ветрам, з халадамі
Думак рой к нам наляціць,
Нудных думак, неспакойных,
Сэрца беднае сушыць.

Будуць ветры за вугламі
Выць і плакаць і стагнаць,
А ў той вечар, доўгі, цёмны,
Песьні ў коміне сьпяваць.

Бор стары завые нудна,
Зашуміць гальлём лаза.
Пад іх шум ня раз на сэрца,
Капне горкая сьляза.

1907 г.